Het eiland Gomera is één van de wonderen van de Canarische Eilanden, net als de rest van de eilandengroep. Het is de op één na kleinste van de zeven hoofdeilanden van deze groep. Het hoort bij de provincie Santa Cruz de Tenerife, samen met La Palma, El Hierro en Tenerife, en de hoofdstad is San Sebastián de La Gomera. Over de jaren heen is het eiland steeds meer internationale herkenning gaan krijgen en kreeg het de status van Biosfeerreservaat in 2012. Maar dat is niet de enige internationale erkenning die La Gomera heeft verworven: het eiland is ook de thuisbasis van het Garajonay Nationaal Park, wat door UNESCO is benoemd tot Werelderfgoed in 1986. Het staat bekend om zijn “silbo gomero“, een pre-Hispaanse fluittaal die in 2009 door UNESCO op de representatieve lijst van het immaterieel cultureel erfgoed werd geplaatst. Behalve dat het zo klein is vergeleken met de andere eilanden van de archipelago, heeft La Gomera ook de op één na kleinste bevolking van de Canarische Eilanden, met iets meer dan 20.000 inwoners en een totale oppervlakte van ongeveer 400 km².
Met een leeftijd van 12 miljoen jaar, heeft het eiland een lange geschiedenis; het heeft, net als de rest van het archipelago, een vulkanische origine. La Gomera staat ook bekend als “Isla Colombina” aangezien het de laatste havenstad van Christopher Colombus was in 1492. Zoals hierboven al genoemd, is één van de grootste natuurlijke attracties op het eiland het Garajonay Nationaal Park, wat al sinds 1986 op de werelderfgoedlijst van UNESCO staat. Het laurierbos, een groene massa van pre-historische vegetatie die uniek is voor de Macaronesische regio wat goed is voor het brede scala aan verschillenden diersoorten die kunnen overleven in La Gomera dankzij de buitengewone luchtvochtigheid en het milde klimaat. Wat betreft de centrale rol die het speelt binnen de Canarische eilanden, voor de prachtige landschappen en natuurlijke grondstoffen is het zeker het best behouden stukje van La Gomera. Je vindt er varens, struikheide, laurieren, fayas, maar ook veel inheemse soorten die kunnen groeien dankzij een fenomeen wat “sea of clouds” heet; de waterdamp die wordt afgegeven door de bomen geven een aanzienlijke hoeveel water aan de grond.
Als één van de kleinste eilanden van de eilandengroep, is La Gomera ook makkelijk per auto te ontdekken, zo kun je kennis maken met al haar geografische aspecten. Vanaf het moment dat je van de boot af komt in de haven – aangezien er geen vliegveld is op het eiland – zul je al snel kunnen genieten van het bergachtige landschap dat bedekt is met prachtige flora. Hoe verder je het eiland op gaat, hoe meer van haar geografische eigenschappen je zult zien, vooral de welbekende “degolladas” – zo noemen ze de bergpassen op de Canarische Eilanden. Daar vind je ook het uitkijkpunt over het stervormige ravijn La Laja, één van de belangrijkste rivierbeddingen van La Gomera; het komt op in het centrale gebergte van het eiland en loopt helemaal af langs de kust. Het eiland heeft ook prachtige grote bergpassen, zoals Roque Icagüe of Degollada de La Cumbre, wiens wateren de dammen van het eiland vullen, zoals de Chejelipes. Deze dammen zijn cruciaal om water op te slaan voor de landbouw.
Het Garajonay Gebergte staat bovenop horizontale lagen en van basaltrots, die een geologisch bassin vormen voor het merendeel van het Nationaal Park. Dit fundament, wat miljoenen jaren geleden is gevormd door basalt, is nu het centrale bergmassief van La Gomera.
Laguna Grande is één van de populairste plekken op het eiland; als het belangrijkste recreatiegebied binnen het Garajonay Nationaal Park, trekt het ieder jaar een groot aantal bezoekers aan en verdient het speciale bescherming. Het is een natuurlijk gebied waar na heftige regenval een tijdelijke vijver verschijnt die uiteindelijk weer verdwijnt door infiltratie in de stroombedding; de plek is vernoemd naar deze geografische bijzonderheid. Helaas dragen de vele bezoekers en het geluidsoverlast bij aan de verwoesting van dit gebied. Dus om met deze bijzondere situatie om te gaan, is het belangrijk om het park schoon te houden, vuilnis te recyclen, op de gebaande paden te blijven en vooral erg voorzichtig te zijn om brand en andere gevaarlijk gedrag te voorkomen dat kan leiden tot onherstelbare schade.
Teide uitzicht vanaf Agulo op het eiland Gomera.
San Sebastián, de hoofdstad van La Gomera, is opgericht aan het einde van de 15e eeuw toen de eerste gebouwen werden gebouwd, zoals de eerste Casa del Conde, ook bekend als de Casa de La Aguada, de Ermita de la Asunción (what nu een kerk is), en de Torre del Conde, waarvan de buitenkant bewaard is gebleven. Calle Real, waar nieuwe gebouwen de drie eeuwen daarna gebouwd worden, reiken van de Casa de la Aguada tot aan de kerk. Aan het begin van de 18e eeuw, na verschillende aanvallen van piraten, konden de inwoners de zee-aanval van Windham afweren; toen besloten de Hildagos om een fatsoenlijker, behoorlijker centrum te bouwen. Er wordt gezegd dat in de daarop volgende eeuwen, de onstabiele economie en verschillende bouwkundige trends hebben geholpen de stad van San Sebastián te bouwen zoals we die vandaag de dag kennen. Laten we het bovengenoemde “silbo gomero” niet vergeten, wat nog steeds op school wordt geleerd aan kleine kinderen in La Gomera om te proberen dit traditionele, culture wonder levend te houden; maar vroeger was de fluittaal nodig om te communiceren tussen de bergen die het eiland beslaan. Al met al is het eiland La Gomera een absolute must-see gevuld met geschiedenis, geheime en fantastische plekjes en natuurlijke landschappen die ontstaan zijn door miljoenen jaren erosie, bedekt met unieke flora zoals het laurierbos. Werkelijk een perfecte familiebestemming.
Comments